Pemberton

Van de campingplaats in Margaret River zijn we naar Lake Cave gereden via de Caves Road. Dit was een ondergrondse meer met weer kristallen aan het bovenkant en onderkant van de grot. Heel bijzonder. We moesten meer dan 300 treden naar beneden lopen. Zo’n 200 treden buiten de grot en 100 treden in de grot. Het meer in de grot loopt langzaam leeg. Men weet niet precies waardoor. Duidelijk is wel dat er ongeveer 20% minder regen valt dan vroeger. Deze regio is erg bosrijk met zeer hoge rechte bomen. Heel bijzonder. We krgen van die mevrouw van gisteren ook het advies om even te gaan kijken bij Boranup Gallery. Vader zou hier van genoten hebben. Allemaal dieren die gemaakt waren van metaal en ook van tandwielen enz. Daarna zijn we naar de vuurtoren bij Cape Leeuwin gereden. Bij Cape Leeuwin komen 2 oceanen bij elkaar namelijk de Indische en Zuidelijke. Het kan in dit gebied dan ook zeer ruig te keer gaan in de zee. Omdat we al zoveel treden hadden geklommen in de Cave, hadden we nu geen zin meer om de vuurtoren te gaan beklimmen. Wel hebben daar onze eerste slang gespot die lekker lag te zonnen. Een Brownie (geen koekje...haha). Dit is 1 van de giftigste slangen soorten in Australie. Daarna zijn we richting Pemberton gereden (eind bestemming voor de dag). We zijn over de Karri Forest Explorer Drive gereden, dit is een scenic route naar Pemberton. We zijn gestopt bij de Beedelup Falls, waar je over een touwbrug kon lopen. Erg wiebelig, maar wel leuk. Daarna doorgereden naar Warren National Park. In dit park bevindt zich de Dave Evens Bicentennial Tree. Gerrit is hier ook geweest toen hij met zijn vader in 2005 in Australië was. Gerrit heeft toen de Bicentennial Tree volledig tot de top beklommen.Dit is een hoogte van 75 meter. Pff wat een hoogte. Hierbij klim je alleen via pennen in de boom zonder vangnet naar de top toe waar een boomhut bovenin is gebouwd en je over de gehele park uitzicht hebt. Zo werd vroeger controle gehouden op het ontstaan van bosbranden. Ik heb geprobeerd om naar het eerste plateau te klimmen, dat is gelegen op 30 meter hoogte. Na 25 meter heb ik het voor gezien gehouden. Ik keek teveel naar beneden. Je moet op dezelfde manier naar beneden zoals je ook naar boven ben geklommen. Een andere methode is er ook niet, en er is helemaal niets en niemand verder in de buurt. Toen ik weer beneden aankwam zijn we naar Pemberton gereden en daar op een campingplaats overnacht. Zelf gekookt vanavond. Geen WIFI !!